Prof. dr hab. Maciej Wojtkowski (ur.1975) stopień doktora nauk fizycznych odebrał z rąk Dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 2003 roku. W roku 2010 uzyskał habilitację również na Wydziale Fizyki UMK. Od 2016 roku prof. Wojtkowski kieruje Zakładem Fizyki Chemicznej Układów Biologicznych w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk, gdzie kieruje również swoją grupą badawczą Optyki Fizycznej i Biofotoniki.|
Prof. Maciej Wojtkowski zajmuje się optyką fizyczną oraz zastosowaniami optyki w medycynie. Główną tematyką badań naukowych prowadzonych przez dr Wojtkowskiego jest tomografia optyczna z użyciem światła częściowo spójnego (ang. Optical Coherence Tomography, skr. OCT). Swoją pracą dr Wojtkowski wniósł znaczący wkład w rozwój metody spektralnej tomografii optycznej OCT (SOCT). Wraz z kolegami z Zespołu Fizyki Medycznej UMK w Toruniu skonstruował pierwsze na świecie urządzenie do przyżyciowego obrazowania siatkówki ludzkiej. Technika ta została przetransferowana do przemysłu i od roku 2006 urządzenia tomograficzne do badania oka są w sprzedaży. Wprowadziła je na rynek krajowa firma Optopol Technology. Kontynuacją tych rozwiązań jest nowy instrument OCT REvo sprzedawany z sukcesem od 2015 roku.
Profesor Wojtkowski jest autorem ponad 160 publikacji w tym 100 w czasopismach z listy filadelfijskiej, oraz siedmiu patentów. W roku 2007 dr Wojtkowski został uhonorowany renomowanym grantem badawczym European Young Investigator Award, w ramach, którego przewidywane było finansowanie własnej grupy badawczej przez pięć kolejnych lat. W roku 2012 dr Wojtkowski otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.
W trakcie swojej kariery akademickiej profesor Wojtkowski nabywał doświadczenia w pracy laboratoryjnej pracując na wielu stażach naukowych na Uniwersytecie Wiedeńskim, Uniwersytecie Kent w Canterbury, Massachusetts Institute of Technology w USA oraz University of Western Australia, Perth w Australii.
Prof. dr hab. Maria Lewicka od 1 października 2016 kierownik Katedry Psychologii na Wydziale Humanistycznym UMK. Przez ponad 30 lat pracownik naukowy Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, do końca września 2016 kierownik Katedry Psychologii Społecznej oraz Pracowni Badan Środowiskowych. Na Uniwersytecie Warszawskim kierowała stworzoną przez siebie i jedyną w Polsce interdyscyplinarną specjalizacją z zakresu psychologii środowiskowej. Obszary badań naukowych: racjonalność myślenia i działania, procesy wartościowania, psychologia środowiskowa, psychologia związków człowieka z miejscem zamieszkania, pamięć zbiorowa, aktywność i bierność społeczna.
Torunianka z urodzenia. Studia wyższe ukończyła w 1972 roku w Instytucie Psychologii UAM w Poznaniu. W roku 1978 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie psychologii ze specjalnością psychologia społeczna. Na tym samym wydziale w 1993 roku uzyskała stopień dr habilitowanego za rozprawę pt. Aktor czy obserwator? Psychologiczne mechanizmy odchyleń od racjonalności w rozumowaniu potocznym. W 2013 roku otrzymała tytuł profesora. Ostatnio wydała książkę „Psychologia miejsca”, będącą podsumowaniem prac empirycznych dotyczących związku człowieka z miejscem zamieszkania oraz pamięci społecznej miejsc w Polsce i innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej, przede wszystkim na sąsiedniej Ukrainie. Książka została nagrodzona nagrodą Teofrasta przyznaną przez redakcję Charaktery za najlepszą książkę naukową roku 2012 oraz nagrodą im. Władysława Witwickiego przyznaną przez I Wydział PAN. Kierowała wieloma projektami badawczymi, w ramach ostatnio zrealizowanego grantu OPUS 2 Narodowego Centrum Nauki, kierowała projektem Odzyskiwanie pamięci: Tożsamościowa rola społecznej pamięci miejsca. Obecnie kieruje nowym projektem Spostrzeganie miejsc jako bytów esencjalnych: Implikacje dla poczucia identyfikacji z miejscem, pamięci miejsca oraz reakcji na różnorodność i zmianę miejsca.
Wieloletni członek Komitetu Psychologii Polskiej Akademii Nauk. Członek Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych przy MNiSW oraz kilku innych komisji przy MNiSW. Założyciel i do roku 2017 redaktor naczelny czasopisma Psychologia Społeczna oraz zastępca redaktora międzynarodowego czasopisma Journal of Environmental Psychology. W 2008 roku otrzymała nagrodę im. J. P. Codola za wkład w rozwój psychologii społecznej w Europie.
Przez ponad 10 lat nauczała na najdalej na północ wysuniętym uniwersytecie świata, w Tromsoe, Norwegia. Prowadziła wykłady w wielu uniwersytetach w USA i Kanadzie oraz wykłady na uniwersytetach europejskich (Leuven, Utrecht, Tilburg, Stockholm, Goeteborg, Bergen, Tromsoe, Praga, Bratislava, Lviv, Kiev).
Dr hab. Prof. UW Jacek Jemielity od 2014 roku jest kierownikiem Laboratorium Chemii Bioorganicznej w Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat uzyskał na Wydziale Chemii UW w roku 2002, i w tym samym roku rozpoczął pracę jako adiunkt w Zakładzie Biofizyki IFD Wydział Fizyki UW. Zajmuje się badaniami nad syntezą, właściwościami oraz zastosowaniem chemicznie modyfikowanych nukleotydów. Rozwija metody syntezy ważnych biologicznie nukleotydów, tworzy narzędzia do modyfikacji kwasów nukleinowych użyteczne w badaniach ekspresji informacji genetycznej i zastosowaniach medycznych. Jest twórcą metody otrzymywania mRNA o właściwościach niezbędnych do zastosowań terapeutycznych. Opracowane przez niego modyfikacje są stosowane w kilku badaniach klinicznych nad immunoterapią przeciwnowotworową. Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych w recenzowanych czasopismach naukowych (w tym najbardziej prestiżowych czasopismach w dziedzinie takich jak Nucleic Acids Reserach, J. Am. Chem. Soc., Angewandte Chemie Int. Ed, RNA, Organic Lett., Chemical Science, Molecular Cell, Nature Structural & Molecular Biology, Nature Communications i inne). Jego prace cytowane były ponad 1600 razy. Jest współautorem 4 patentów chroniących jego wynalazki niemal na całym świecie i kilku zgłoszeń patentowych. Jedna z tych technologii polegająca na modyfikacji mRNA jest stosowana w badaniach klinicznych nad szczepionkami przeciwnowotworowymi przez takie firmy jak BioNTech, Sanofi, Roche. Jest stypendystą tygodnika „Polityka” (2008) oraz laureatem nagrody gospodarczej Prezydenta RP w kategorii „badania + rozwój” (2017), był nominowany w konkursie organizowanym przez Europejski Urząd Patentowy „European Inventor Award” 2018 w kategorii „Research”. W jego karierze zawsze bardzo ważna była popularyzacja nauki w tym praca ze zdolną młodzieżą zafascynowaną badaniami naukowymi.
